Τα αφέψημα (ή ρόφημα) είχε πάντα σημαντικό ρόλο και παρουσία στην ελληνική παραδοσιακή ιατρική και κουζίνα. Γιατί όμως στην Ελλάδα γιατί εδώ; Η πλούσια ελληνική φύση σε φαρμακευτικά φυτά ήταν η τράπεζα εκκίνησης και ο ανήσυχος νους των Ελλήνων ο κινητήριος μοχλός. Ο αρχαίος Έλληνας ιατρός Διοσκουρίδης τα χρησιμοποιούσε σε πληθώρα συμπτωμάτων, ανάλογα με την δράση του καθενός από αυτά. Αρκεί να σκεφτούμε μερικά:, φασκόμηλο, βασιλικός, δάφνη, δεντρολίβανο, δίκταμο, δυόσμος, θυμάρι, μέντα, μολόχα, ραδίκι, ρίγανη, τσουκνίδα,
Όμως τρία είναι τα κυρίαρχα φαρμακευτικά βότανα της ελληνικής φύσης:
Το χαμομήλι (Chamomilla recutita ) είναι κυρίως ηρεμιστικό, καταπραϋντικό για το στομάχι και χωνευτικό.
Ακόμη βοηθά στην αϋπνία, στον παροξυσμό άσθματος, στις νευραλγίες και στις ημικρανίες. Οι ιδιότητες του ενισχύονται με την προσθήκη μελιού.
Το τίλιο ή φλαμούρι (Tilia platyphyllos) είναι κυρίως αποχρεμπτικό δηλαδή καθαρίζει το αναπνευστικό από το μπούκωμα και συνιστάται στον βήχα και στην απόφραξη του αναπνευστικού.
Ακόμη ηρεμεί τα νεύρα, κατεβάζει την υψηλή πίεση του αίματος, αυξάνει την εφίδρωση, και βελτιώνει την πέψη. Οι ιδιότητες του ενισχύονται με την προσθήκη μελιού.
Το τσάι του βουνού ή σιδηρίτης (Sideritis clandestina) είναι θερμαντικό, γρίπη, βήχα, ηρεμιστικό, αϋπνίες, αναιμία. Το αφέψημα αυτό προτιμάται λόγω της ευεργετικής του επίδρασης σε κρυολογήματα και φλεγμονές του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος, ιδιότητες που ενισχύονται με την προσθήκη μελιού. Οι ευεργετικές επιδράσεις οφείλονται στην αντιφλεγμονώδη, βακτηριοστατική και αντιοξειδωτική δράση του. Ακόμη θεωρείται ευστόμαχο, εφιδρωτικό, τονωτικό, αντιερεθιστικό και αντιαναιμικό.
Πως ακριβώς όμως φτιάχνουμε τέλεια αφεψήματα; Ποια είναι τα τρία μυστικά της παρασκευής τους; Τα υλικά που χρειαζόμαστε είναι: